dinsdag 29 maart 2011

Duetichem



Nee dit zijn niet Willem Mahulette, de verzorger van De Graafschap en Youssouf Hersi, middenvelder bij dezelfde club. Ze lijken wel wat op beide heren. En ze komen ook uit Doetinchem. Maar ze zijn het niet. Ze wonen in Doetinchem aan de Berbice rivier, een voormalige plantage in het oosten van Guyana.



Er wonen in totaal een man of acht in Doetinchem. Niet genoeg voor een elftal. Maar ze hadden wellicht spelers weten te ronselen bij buurplantage 'Kortberaad' of 'De Kinderen'. Achter de enige twee huizen van Doetinchem hebben we nog even gezocht naar een klein Vijverbergje, maar die hebben we niet aangetroffen. Op het kaartje van de regio is te zien dat Anfield en Highbury niet ver van Doetinchem afliggen (elk zo'n 200 meter), maar ook hier geen voetbaltempel. Het is met andere woorden een raadsel wat ze in Doetinchem met een shirt van De Graafschap moeten. Maar het hing er wel, tussen de kokospalmen. Droogt snel bij bijna 40 graden.

donderdag 24 maart 2011

Qik (10)

Mijn vaste lunchpartner A. heeft het niet zo op Qik Serve, op de hoek van Camp Street en South Road. Maanden geleden schoven we er eens aan voor de lunch, en wat hem betreft was dat meteen de laatste keer. Omdat ik vandaag tijdens het lunchuur zat te vergaderen, at ik niet gezamenlijk met A., maar alleen. Een prima gelegenheid om voor dit blogproject nog eens een bezoek te brengen aan de zaak.


Qik is onderdeel van een keten. Er zijn twee vestigingen in Georgetown. Eén op Main Street (ongeveer tegenover New Thriving) en dus één op Camp Street, op loopafstand van mijn kantoor. Buiten de hoofdstad staat er ook een Qik Serve in New Amsterdam. De keten is onderdeel van Banks D.I.H., in de volksmond Banks. Ze zijn vooral bekend van het bier dat ze produceren (Banks Beer en Banks Premium Beer), maar ze zijn ook de producent van Coca Cola in Guyana en van rum (D’Aguiar’s XM), van drinkwater, brood en koekjes. Daarnaast hebben ze dus een paar restaurants. Ze importeren van alles en nog wat (bijvoorbeeld melk, vruchtensap en Absolut Wodka). Bovendien hebben ze een meerderheidsbelang in een commerciële bank (nee, die bank heet niet Banks maar Citizens' Bank). Met andere woorden; Banks D.I.H. is het grootste bedrijf in Guyana. De oprichter van een belangrijk onderdeel van het conglomeraat is de Portugese Guyanees d’Aguiar. Ik ga me nog eens wat verder in die man verdiepen. Het was niet alleen de eerste serieuze industrieel in Guyana, hij bezat ook een krant en speelde een belangrijke rol in de politiek van Guyana van de jaren zestig, direct na de onafhankelijkheid.

Sorry, ik wijd uit. Ik zou het over een lunchgelegenheid hebben. Qik Serve dus. Ook deze zaak heeft erg veel weg van een snackbar. Het is niet het troetelkindje van de firma Banks. De tent is smerig en vervallen en ronduit ongezellig. Het personeel kan duidelijk aan klantvriendelijkheid winnen (of is dat te ambitieus gedacht?). Het eten is er niettemin best aardig. Ik was laat, dus de keus was beperkt. Ik nam cookup met kip en een gefrituurd visje. Lekker pittig. Als ik een zaak niet helemaal vertrouw, wat de hygiëne betreft, en dat gebeurt me hier nog al eens, dan neem ik er een colaatje bij (Coca Cola van Banks). Geen last van maag en darmen gehad vanmiddag. Misschien kom ik nog wel eens terug.

Ambiance: 4
Keuken: 7
Service: 4
Prijs: 7







woensdag 16 maart 2011

German's Restaurant (9)
























Terwijl er een kerncentrale in brand staat in Japan, terwijl Gaddafi Libische steden bestook en terwijl zich ook in Guyana langzaam een ware ramp voltrekt, blijf ik, alsof er niets aan de hand is, fijn verslag uitbrengen van bezoekjes aan lunchgelegenheden in Georgetown.

Over de eerste twee rampen praat Astrid Kersseboom je wel bij. Voordat ik de lunch bespreek, zal ik toch kort even de ramp in Guyana beschrijven: Het regent. Al een paar maanden. Niet onophoudelijk, maar geregeld. Vrijwel iedereen in dit land woont langs de kust, onder zeeniveau. Een zeedijk beschermt tegen de oprukkende zee. Overvloedig regenwater stroomt door sluizen bij eb de zee in. Bij vloed stroomt het naar een soort van reusachtig overloopgebied. Een stelsel van kanalen en meren, buiten de hoofdstad. Deze zogenaamde 'conservancy' is sinds vanmiddag helemaal vol. Hij is dus te klein, of tijdens eb zijn er te weinig uitgangen om hem snel leeg te laten lopen. Of het regent natuurlijk simpelweg te veel. Het gevolg is dat deze plas water overstroomt richting bewoond gebied. Er zijn al duizenden mensen getroffen. Ze kunnen hun huis niet meer in, ze zijn hun oogst kwijt. Het leed voltrekt zich nu nog vooral in de buitendorpen, maar bij aanhoudende regen loopt ook Georgetown verder onder. Morgen ga ik hamsteren.

Dan, ook belangrijk, de lunch. Vandaag was ik in German's Restaurant. De zaak heeft een soort van snackbarinrichting, maar ze verkopen vooral soep. Enorm grote borden. Kippensoep en rundvleessoep. Smakelijk, maar te lomp. Niet met stukjes vlees, maar met hele runderlappen. Niet met stukjes, maar met hele aardappelen. En er zitten ook een soort van reusachtige meelballen in. De aankleding van de zaak is op zich wel aardig. Er hangen moderne lampen, en de tafels en stoelen zijn nieuw. Er hangen zelfs fotolijstjes aan de muur. Maar het is er druk en het is er te groot en te onrustig. Het is een komen en gaan van mensen. Er staat een lange rij klanten bij de kassa. Er schalt muziek door de zaak. Ik weet het niet. De zaak mist iets. Morgen gauw weer eens ergens anders eten.

Ambiance: 5
Keuken: 6
Service: 6
Prijs: 7

vrijdag 11 maart 2011

Cara Lodge (8)

Om het begin van het weekeinde te vieren, heb ik vanmiddag gegeten in Cara Lodge. Het is een hotel en restaurant. Andere belangrijke gasten gingen mij voor. Koning Edward VII schijnt* er in 1923 te hebben geslapen, maar Jimmy Carter (1996), Prins Charles (2000), Mick Jagger (2005) en dus Digitale Menno (2011) waren er ook. Het gebouw (uit 1840) is prachtig, de inrichting sfeervol. De bediening is een beetje amateuristisch, en het is enigszins aan de prijzige kant. Dat wil zeggen, voor Guyanese begrippen. We betaalden voor een club sandwich ongeveer 5 euro. Mijn ervaringen met de kwaliteit van het eten zijn wisselend. Een paar weken geleden at ik er een slechte biefstuk, maar vandaag heb ik mijn bordjes smakelijk leeggegeten.

Ambiance: 8
Keuken: 6
Service: 6
Prijs: 6






U leest het goed, bordjes leeggegeten. Ik nam ook een voorgerecht, om mijn goede voornemen om te gaan matigen gestand te doen. Ongeveer een half jaar geleden opende Ali Baba haar deuren en introduceerde meteen Hummus. Sindsdien kan je dat spul in steeds meer gelegenheden bestellen. Ze hebben het (soms) bij Oasis en nu dus ook, als starter, bij Cara Lodge. Bij Ali Baba is ie verreweg 't best.










Hummus en de hierboven als sfeervol getypeerde inrichting van Cara Lodge (Nederlandse flessen)

*Nader onderzoek leert dat het statement op de website van Cara Lodge niet juist kan zijn. Edward VII, koning van het Verenigd Koninkrijk (waar Guyana van 1813 tot 1966 een kolonie was), was in 1923 al dood. In dat jaar kan Edward VIII Guyana wel bezocht hebben. Hij was toen echter niet koning van het VK, maar Prins van Wales.

zondag 6 maart 2011

Nicé (7)

Een paar maanden geleden heette deze tent nog 'Peppers', maar de naam is veranderd. Het is een Braziliaanse zaak. Dat betekent dat vlees het belangrijkste bestanddeel van de maaltijd is, maar ook dat veel Brazilianen de weg naar het restaurant vinden. Met de stijging van de goudprijs komen er steeds meer Braziliaanse goudzoekers naar Guyana, en alle beroepen die daar bij horen. Goudhandelaren bijvoorbeeld. Maar ook Braziliaanse restaurants, winkels en, niet onbelangrijk voor goudzoekers die maanden in het bos zitten, Braziliaanse hoeren. Ze komen samen in Nicé. Ik ben er maandenlang bijna wekelijks geweest, maar ik denk dat ik de frequentie toch wat ga terugschroeven. De sfeer is er wel aardig, en het eten staat in geen tijd op tafel, maar toch ontbreekt het er aan iets. Achterin de zaak staat een grill, waar vlees op stalen pinnen wordt bereid. Bij de man achter de toonbank mag je je eigen vlees komen uitzoeken. In aanvulling is er een buffet met fruit, een beetje groente en aardappelen, bonen, rijst en cassava. Allemaal tegen concurrerende prijzen, maar het voer is simpelweg niet nice.


Ambiance: 7
Keuken: 4
Service: 6
Prijs: 7






donderdag 3 maart 2011

Upscale (6)

Ik blijf doorgaan met het ontdekken van nieuwe lunchgelegenheden in Georgetown. Vandaag was het de beurt aan Upscale Restaurant. Op loopafstand van kantoor. Maar we gingen met de auto. We zijn per slot van rekening diplomaten. En we moesten voor dit blogje checken of er voldoende parkeergelegenheid is rond de zaak. Eigenlijk wisten we dat al. Het restaurant bevindt zich dichtbij de Stabroek Markt. Het verreweg drukste stukje Georgetown. Niet alleen omdat het er dagelijks vol staat met marktkramen, de straten zijn ook in gebruik als centraal station voor de minibussen die Guyana doorkruisen. Parkeren deden we dus 200 meter verderop. Minpuntje nummer 1. Als er gevaarlijke buurten zijn in Georgetown, dan is het gebied rond Stabroek Market het zeker. Op de website van het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken: Exercise particular caution in the Stabroek Market area where robberies are a daily occurrence and where in January 2011 there was a small explosion which killed one person. Minpuntje nummer 2. Laten we snel het derde minpuntje even behandelen; de service. We hebben ongeveer 40 minuten op ons eten gewacht. Dat is te lang voor een voldoende op dat onderdeel. Snel over naar de pluspunten. Weer de locatie. Vanaf het terras van het establishment, op de eerste etage, in de schaduw, heb je een mooi (en veilig) uitzicht op een levendige kruising. Het is een komen en gaan van bussen en er lopen veel mensen rond. Pluspunt 2 betreft, niet onbelangrijk, het eten. Ik at een uitstekende clubsandwich. Pluspunt 3, de prijs. Nog nooit zo goedkoop gegeten. Twee colaatjes en rijk belegde boterhammen voor nog geen vier euro (inclusief fooi). Hier gaan we vaker naartoe (als we tijd hebben).

Ambiance: 7
(plus: mooi uitzicht op de Stabroek Markt, min: af en toe 'a small explosion')
Keuken: 8
(clubsandwich was top)
Service: 3
(lage snelheid van de bediening en slechte parkeergelegenheid)
Prijs: 9
(ook voor Guyanese begrippen spotgoedkoop)