Vandaag waren er verkiezingen in België. Ook in volksbuurt Molenbeek waren de stembureaus open. Ik ging er vanmiddag polshoogte nemen en werd er niet gelukkig van. De wijk is in een erbarmelijke staat. Er wonen veel mensen dicht op elkaar. De huizen zijn er in een slechte conditie en op straat is het ronduit een puinhoop. Er heerst een gespannen sfeertje. Voor elk stemlokaal stond een gewapende politieagent op wacht. Ik had graag een paar foto’s gemaakt. Maar de kwade blikken van de Molenbekers weerhielden me ervan de camera ter hand te nemen. De Banlieux van Parijs ken ik niet. Maar zelfs op een zonnige zondagmiddag krijg ik het idee dat de werkloze Molenbeker het ook een beetje gehad heeft met zichzelf en zijn omgeving. Het lijkt nog een kwestie van tijd voordat ook hier de frustratie wordt omgezet in agressie. Tot die tijd lijkt het me nuttig dat de Molenbeker uitzicht krijgt op een beetje betere toekomst, op scholing en werk. En de wijk moet flink worden opgeruimd en opknapt. Dat hoeven de nieuw gekozen politici overigens niet alleen te doen. Als iedereen ermee begint zijn eigen stoepje schoon te vegen, zijn auto binnen de parkeervakken te stallen en zijn vuilniszakken buiten zet op de dag dat ze worden opgehaald, dan wordt het al een stuk gezelliger in een op dit moment nog tweederangs Brussel.
