Dit de Congreszuil.
In 1847 besloot de Brusselse gemeenteraad tot de aanleg ervan, ter ere van het Nationaal Congres van 1831 dat de Belgische Grondwet uitvaardigde.
De 47 meter hoge zuil werd ontworpen door architect Poelaert.
Koning Leopold de Eerste legde de eerste steen in 1850. Bovenop de zuil staat een standbeeld van de koning. Tegen de wil van de koning in. Hij vond het maar ongepast dat hij, terwijl hij nog in leven was, een standbeeld kreeg. Hij was dan ook niet bij de onthulling aanwezig, op 26 september 1859. De rest van de koninklijke familie was er wel bij.
Aan de voet van het monument brandt sinds 2 november 1924 de eeuwige vlam, een eerbetoon aan de Belgen die sneuvelden in de twee wereldoorlogen en in alle oorlogen daarna. Onder de vlam ligt sinds 11 november 1922 een onbekende soldaat begraven. Op de foto is een standbeeld van een zittende vrouw te zien. Er zitten er in totaal vier rond de zuil. Ze symboliseren de vier grondwettelijke vrijheden: de eredienst, het onderwijs, de pers en de vrijheid van vereniging.
Het schijnt dat in de jaren 30 nog wel eens een radeloze zich van de kolom naar beneden wilde storten. Dat kon toen nog. Er zit namelijk een 193 treden hoge wenteltrap in de zuil. Vroeger mocht je die beklimmen, maar dat mag nu niet meer.
