Als ik lopend naar mijn werk ga, kom ik langs een bankje. Langs een drukke weg, tussen kantoorgebouwen op een kaal hoekje niemandsland. Het leek me niet erg gezellig om er uit te puffen. Maar het bankje voorziet nu toch zeker in een behoefte. Er slaapt een zwerver op. Al voor de winter sliep hij er voor het eerst. In een slaapzak. Met de komst van de winter heeft hij zijn slaapplaats wat comfortabeler gemaakt. Er is een soort van stellage over het bankje gebouwd. De zwerver ligt daardoor onder een plastic afdak. Verder heeft ie een afgedankt keukenkastje naar de bank gesleept, en een afvalbak. In zijn achtertuin staat zelfs een rieten stoel. Een groeiende hoeveelheid zooi, lege flessen, sigarettendoosjes en pastic zakken liggen rond en op de overkapping van zijn slaapbank. Hij heeft de koude winternachten overleefd en zal nog blijer zijn dan ik met de komst van de lente.
