James gaat in tanks

Collega James gaf gisteren een afscheidsfeestje. Hij verlaat de farmaceutische sector en stort zich vanaf maandag op de Europese markt voor oorlogstuig. Weer eens wat anders. Een echt afscheid was het overigens niet. James verhuist van de tiende naar de negende etage. Het feestje was erg geslaagd, al eist van half acht tot twaalf bier drinken wel zijn tol.

Lex

Lex is de naam van het nieuwe gebouw van de Europese Raad, aan de Wetstraat in Brussel. Imposante gebouwen trekken fotografen aan. Tot vandaag had ik zijn aantrekkingskracht weerstaan, maar vanavond heb ik er toch een paar foto's gemaakt. Zowaar zelfs een eerste zelfportret.

Nieuwe schoenen (bruine)

Op tien minuten lopen vanaf mijn huis heb ik een schoenenwinkel gevonden waar schoenen worden verkocht die ik pas. Het is niet de winkel waar een trendy vent als ik normaal binnen zou stappen. Het huismerk van de zaak is Mephisto. Ouwemannenschoenen zijn dat. Aan het interieur van de zaak is de afgelopen dertig jaar niks gebeurd. De verkoopsters waren ook niet van het moderne trendy type. Maar ze spraken Vlaams. En ze gaven me met zijn drieën vakkundig advies over welke schoenen me goed zaten en welke 'tof stonden'. Na een half uurtje stond ik met een paar stoere, moderne, ja zelfs trendy gympen of nog beter sneakers weer buiten. Blij!

Katrin in Brussel

Ik had vandaag weer een goeie reden om de Brusselse terrassen af te struinen. Katrin is op visite. Ze komt binnenkort weer in Brussel wonen en zoekt huisvesting. We zijn wezen zoeken naar een geschikt appartement. Tussen het zoeken door was er tijd voor een biertje hier en daar. Vanavond gaan we door met genieten. Eerst naar de film. En daarna strijken we weer neer op een terras.

Bruisend Breda

Breda en omgeving zijn zeker een bezoekje waard. Veel terrassen, mooie oude en nieuwe gebouwen en bossen in de buurt. Ik heb 100 foto's gemaakt. 97 zijn er inmiddels vernietigd. Dit is het restant. Nadia, Lars en Pieter, bedankt voor een geslaagd weekeind!

Tweederangs Brussel

Vandaag waren er verkiezingen in België. Ook in volksbuurt Molenbeek waren de stembureaus open. Ik ging er vanmiddag polshoogte nemen en werd er niet gelukkig van. De wijk is in een erbarmelijke staat. Er wonen veel mensen dicht op elkaar. De huizen zijn er in een slechte conditie en op straat is het ronduit een puinhoop. Er heerst een gespannen sfeertje. Voor elk stemlokaal stond een gewapende politieagent op wacht. Ik had graag een paar foto’s gemaakt. Maar de kwade blikken van de Molenbekers weerhielden me ervan de camera ter hand te nemen. De Banlieux van Parijs ken ik niet. Maar zelfs op een zonnige zondagmiddag krijg ik het idee dat de werkloze Molenbeker het ook een beetje gehad heeft met zichzelf en zijn omgeving. Het lijkt nog een kwestie van tijd voordat ook hier de frustratie wordt omgezet in agressie. Tot die tijd lijkt het me nuttig dat de Molenbeker uitzicht krijgt op een beetje betere toekomst, op scholing en werk. En de wijk moet flink worden opgeruimd en opknapt. Dat hoeven de nieuw gekozen politici overigens niet alleen te doen. Als iedereen ermee begint zijn eigen stoepje schoon te vegen, zijn auto binnen de parkeervakken te stallen en zijn vuilniszakken buiten zet op de dag dat ze worden opgehaald, dan wordt het al een stuk gezelliger in een op dit moment nog tweederangs Brussel.

Lars kwam langs

Het bezoek begon met twee koppen zwarte koffie met een chocolade- roombroodje. 's Middags dronk hij twee pintjes op de rommelmarkt van Sint-Agatha-Berchem. Op parkeerplaats C van het Koning Boudewijn stadion ging er vervolgens een hamburger in, samen met een derde pintje. In restaurant Fin de Siecle, dichtbij de Beurs, smikkelde hij 's avonds verder. Spare ribs met, jawel, een vierde pintje. En koffie met een chokotoff. Niet lang daarna laafde hij zich aan een vijfde pintje, dit keer op een terras aan de Oude Graanmarkt. Op het St Goriksplein goot hij vervolgens nog drie flessen Chimay Bleu naar binnen.
De zondag begon, net als de zaterdagmiddag, met twee koppen zwarte koffie, aangevuld met en een glas fruitsap. Het chocoladebroodje en de rozijnencroissant gingen ook zonder morren naar binnen, net als de sinaasappel. Op het terras van café La Terrasse at hij 's middags nog een bord spaghetti Carbonara. Het zal u niet verbazen dat hij het wegspoelde met een halve liter pils. Kortom, een geslaagd weekeinde.

De ideale huisbaas

Vanavond ondernamen mijn vaste drinkebroer Jan Willem en ik weer onze periodieke kroegentocht. Onderweg kwamen we mijn huurbaas en zijn vriend tegen. OK, ik betaal mijn huur elke maand keurig, en ik ben zuinig op zijn appartement. Maar trakteren op een biertje, dat doet de gemiddelde huurbaas toch niet.