vrijdag 27 mei 2011

SS Keramiek



En als je dan een dagje vrij bent omdat de onafhankelijkheid moet worden gevierd, dan sorteer je je vakantiefoto's een beetje en ga je 's avonds naar een keramiek tentoonstelling in het Dutch Bottle Restaurant aan South Road. De vrouw van een collega (hierboven links op de foto, in zwarte blouse, in een geanimeerd gesprek met haar gasten) gebruikt haar tijd ver van huis onder andere om zich te bekwamen in het pottenbakken. Ik heb vandaag een derde vaas van S.S. (de Oostenrijkse signeert haar werk met haar initialen) aan mijn collectie toegevoegd. Leuk spul hoor! Maar ik koop het natuurlijk vooral als investering, in de verwachting dat het ooit nog eens veel geld waard zal zijn.


Mijn huidige collectie SS Keramiek

donderdag 26 mei 2011

Onafhankelijk

Afgelopen nacht, precies om twaalf uur, werd ik wakker van een enorm kabaal. Doffe dreunen die het huis deden trillen. In mijn straat ging daardoor het alarm van verschillende auto's af. Was de revolutie uitgebroken? Ik dacht het maar een fractie van een seconde, totdat ik me herinnerde wat mijn buurman me gisteren vertelde. In het kader van Independence Day zou er een vuurwerk worden ontstoken in het Nationale Park. Het spektakel duurde niet lang, een minuut of drie. Net genoeg om onder mijn muskietennet vandaan te kruipen, mijn camera te zoeken, het raam te openen en een fotootje te maken.



Vandaag precies 45 jaar geleden werd British Guiana onafhankelijk Guyana. Het zou nog tot 23 februari 1970 duren, voordat de naam van het land werd veranderd in de huidige naam: Coƶperatieve republiek Guyana. De toenmalige premier Burnham had economische en politieke redenen voor die naamsverandering. Zijn regering stelde dat de natuurlijke hulpbronnen van het land tot die tijd werden gecontroleerd door buitenlandse kapitalisten. De inrichting van het land als cooperatie zou de beste weg zijn richting ontwikkeling. De gelegenheid werd ook aangegrepen om de binding met het Brits koninkrijk te verbreken. Niet langer de Britse koningin, maar een president werd ceremonieel staatshoofd. De eerste president was een Guyanees van Chinese komaf, Raymond Arthur Chung. Vanaf 1980 was het presidentschap niet langer ceremonieel en nam dictator Burnham de touwtjes in handen als president, tot zijn dood in 1985.

woensdag 25 mei 2011

In de binnenlanden

Afgelopen week was ik met vrienden en familie op vakantie in de binnenlanden van Guyana. We namen een minibus die ons in een uur of acht naar Mahdia bracht, een dorp in het midden van het land. Het is een ruig dorp van goudzoekers. Het was onze eerste korte stop onderweg naar de Kaieteur waterval, die we op de derde dag van onze trip zouden bereiken.


In de minibus op weg naar Mahdia

We namen in Mahdia direct plaats in een pick-up die ons naar de oever van de Potaro rivier bracht. We sliepen er in hangmatten, die we ophingen in een verlaten rumshop.


Onze slaapplaats aan de oever van de Potaro

Op dag twee voeren we naar de waterval van Amatuk, duidelijk een te grote hindernis voor ons bootje. We liepen langs de waterval en lieten ons na vijf uur wachten oppikken door een gare boot: filmpje.... We sliepen opnieuw aan de oever van de Potaro rivier, onder het huis van de Kaieteur parkopzichters, nabij de Waratuk waterval.


Amatuk

Tijdens de tocht maakten we van dichtbij kennis met de goudzoekerij. Het wordt zowel in het bos, als op de rivier gewonnen. Op het land wordt een stuk land eerst helemaal schoon gemaakt. Alle bomen en struiken eraf. Vervolgens wordt de grond met water door een zeef gepompt. Het goud en ander gruis blijft op een soort van matten achter. Alles wat op de mat achterblijft wordt gezeefd. Daar wordt kwik bij gebruikt. Daarmee wordt het goud zichtbaar.


Door goudzoekers verlaten open plek in het oerwoud

Op de rivier wordt een vergelijkbare procedure gevolgd. Er vaart een soort van boot door de rivier die met een graafmachine grond op de bodem losschraapt. Met een pomp wordt de grond in de boot gepompt. Daar gaat het eerst door een soort van versnipperaar. Het gruis wordt opnieuw over een soort van matten geleid. Alles wat in en op de mat achterblijft wordt gezeefd om zo het goud eruit te selecteren. Ook daar komt kwik bij aan te pas.


Goud zoeken op de Potaro

Dag drie had eigenlijk een wandeldag moeten worden. Het water in de Potaro stond echter zo hoog, dat het onmogelijk was geworden om aan land te gaan aan het begin van het wandelpad. We voeren daarom verder, naar de voet van de Kaieteur waterval. Eigenlijk hadden we pas op dag vier de wandeltocht naar de top van de hoogste waterval ter wereld zullen maken. Maar door de extra lange boottocht hadden we tijd gewonnen. We klommen al op dag drie, in de stromende regen, naar boven.


Doorweekt uitpuffen tijdens de wandeling

Op dag vier vergaapten we ons aan de Kaieteur waterval (filmpje....), het dal beneden, en aan zeldzame gouden kikkertjes.




Op dag vijf aanvaardden we onze terugreis naar de Guyanese hoofdstad.



Goudwinning vanuit de lucht en een detail van ons vliegtuigje

Foto's vanuit de minibus, van de potaro-rivier bij nacht en Digitale Menno in het oerwoud courtesy of M.E. Foto vanuit vliegtuig op gouddelvingsgebied courtesy of D.B.