zondag 28 november 2010

Wennen...

Ik moest deze week wennen. Na twee weken luieren op Caraïbische stranden, is werken in een kantoor toch weer effe anders. De foto is gemaakt tijdens een papierschuifsessie, nog voor mijn vakantie.

Ik adviseerde mijn bazen voor mijn vertrek strategie A te volgen. Terug van vakantie lijken de hoge heren toch de voorkeur te geven aan een tegenovergestelde strategie B. Zelfs een loyaal ambtenaar moet ook aan die situatie even wennen.

Het is hier nog steeds dagelijks dertig graden, maar Guyana raakt in kerststemming. Dat is even wennen. Zo is bijvoorbeeld het Oostenrijks consulaat inmiddels voorzien van kerstverlichting en dito takken.

In Guyana is de 'Anschluss' uit 1938 nog eens dunnetjes overgedaan. Oostenrijk en Duitsland delen hier sinds kort de honorair consul. De consul is mijn benedenbuurman. Ik moet nog een beetje wennen aan het eng grote logo aan mijn tuinhek. (De consul is overigens niet van plan om ook de consulaire taken van Tsjechië, Polen en Litouwen en de rest van het Reich op zich te nemen. Hij heeft zijn zinnen vooralsnog gezet op het Vaticaan...).


vrijdag 5 november 2010

Gelukzaligheid wint!

Vijf werkdagen na mijn vakantie in de Rupununi, is vanavond weer een vakantie begonnen. Morgen is ons kantoor dicht. We vieren Deepavali, het Hindoe-feest van de lichtjes. We vieren de overwinning van de gelukzaligheid op de onwetendheid. En zo voelt het ook, al zou die gelukzaligheid ook door het begin van mijn vakantie kunnen komen. Ik weet het niet precies... De festiviteiten begonnen vanavond met een optocht van verlichte wagens. Morgen schijnen we veel zoetigheid te moeten eten. Gaan we doen, in Port of Spain, Trinidad and Tobago. Shubh Divali! Zalig lichtjesfeest!


Optocht langs de Seawall. Volgens mij waren alle Guyanezen er. Druk!