zondag 13 november 2011

Cursus roti en curry

Sorry lezers, er wordt dit weekeinde niet geblogd. Te druk met een cursus roti bakken. Het zijn een soort van ongezoete broodpannenkoeken die heel goed eetbaar zijn in combinatie met curry (chicken masala). Hebben we ook leren bereiden dit weekeinde. Nuttige handigheid voor het geval ik Guyana ooit nog eens ga verlaten.

zondag 6 november 2011

Strand

Nee, niet het zand aan menige kust, maar de drukste straat van New Amsterdam is het onderwerp van dit blogje. Met mijn buurman, de honorair consul van Duitsland, toog ik gisteren naar de eind achttiende eeuw door Zeeuwen gestichte plaats, 100 kilometer ten oosten van Georgetown. We bezochten er een Duitser in de lokale gevangenis.

Een aantal gebouwen in de stad herinnert nog aan de (Britse) koloniale geschiedenis van na 1800. Het ziekenhuis en het gemeentehuis bijvoorbeeld.

Het gemeentehuis
Toen ik onderstaande foto maakte, kwam er een vrouw naar met toe. Ze wilde weten waarom ik de foto maakte. Was ik misschien de eerste voorbereidingen aan het treffen voor de renovatie van het gebouw? Nee mevrouw, het spijt me, deze toren is niet meer te redden.



Het ziekenhuis
In 1885 werd het prachtige ziekenhuis, ontworpen door Caesar Castellani, in gebruik genomen. Het nadeel van dergelijke houten gebouwen is dat ze wat kostbaar zijn in het onderhoud. Maar het staat er nog steeds (gedeeltelijk).


Het ziekenhuis in 1950


Het ziekenhuis in 2010


Het ziekenhuis in 2011

Er staat een aardig verhaaltje over New Amsterdam op Wikipedia...

zaterdag 29 oktober 2011

Hadfield Street

Vandaag een politiek getint blogje. Ik toog naar Hadfield Street, een straat waar ik nog wel eens vaker over zal bloggen. Het is een lange rustige straat, dwars door de stad, van de Stabroek Markt naar het National Exhibition Centre in Sophia. Ergens halverwege bevindt zich de Walter Rodney Memorial Site. Vlak om de hoek, tegenover de gevangenis van Camp Street, werd de politieke, militante activist en politicus in 1980 vermoord. Het is een treurige plek. Verrassend en teleurstellend, dat de vermoorde man, die internationaal aanzien genoot, met schijnbaar visie en charisma, nog maar zo weinig aandacht krijgt in Guyana. Het lukt zelfs niet om een monument (dat overigens pas in 2005 werd onthuld) voor de man te onderhouden. Hij zette zich in voor de (zwarte) arbeidersklasse en verzette zich met zijn politieke beweging de Working People´s Alliance (WPA) tegen de dictatuur van de Burnham (PNC). Het wordt algemeen aangenomen dat hij in opdracht van de dictator werd vermoord. De huidige PNC, de tweede partij in omvang, die overigens met name de Afro-Guyanees vertegenwoordigt, neemt nauwelijks afstand van de gruwelijkheden onder dat regime. De partij heeft er daarom wellicht geen belang bij de herinnering aan Rodney levend te houden. De grootste partij in Guyana, regeringspartij PPP/C vindt haar kiezers vrijwel uitsluitend onder de Indo-Guyanese bevolking en heeft dus ook geen belang bij een monument voor een man die zich inzette voor de rechten van de zwarte onderklasse. En zo ligt er een flinke voorraad plastic flessen rond het grote blok graniet, zijn het hekwerk en de betonnen paaltjes kapot en is de plaquette van de steen afgerukt.







Inzoomen op de poort boven het stuk graniet levert deze foto op. WAR? Oorlog? Van 1942 tot 1980? Ongelukkig gekozen afkorting voor Walter Anthony Rodney, geboren op 23 maart 1940 in Georgetown en vermoord op 13 juni 1980, ook in Georgetown.







De plek waar Rodney overleed, in zijn auto; in John Street, achter de gevangenis van Camp Street. Het pakje dat hij net in ontvangst had genomen, ontplofte in zijn schoot.




Het fotootje van Rodney bovenaan deze pagina heb ik natuurlijk niet zelf gemaakt. Ik heb het gevonden op DEZE website, waar ook een vrij uitgebreide omschrijving van het leven van Rodney valt te vinden.

zondag 23 oktober 2011

Main Street

Het is weer tijd voor een blogje over de actualiteit. Vandaag heb ik het over de eurocrisis vanuit Guyanees perspectief. Om crisissfeer te proeven liep ik door Main Street, de straat waar de President en de Premier wonen, en waar de Centrale Bank en het Ministerie van Financiën zijn gevestigd. Tegenover discotheek 'The Edge', ook in Main Street, lagen een paar zwervers op bankjes te slapen. Maar die lagen er voor de eurocrisis ook al. Het was er rustig. Omdat hier geen eurocrisis heerst. En omdat het zondag is natuurlijk.

Bij het Ministerie van Financiën liep niemand in of uit. Het toegangshek was zelfs op slot. Geen ambtenaar die een reddingsplan schreef, geen minister die gesprekken voorbereidde met een ambtgenoot in de regio. Hetzelfde gold voor de Centrale Bank van Guyana. Ook daar geen crisis. Er kwam een flink kabaal uit het gebouw, dat wel. Maar volgens mij stond er geen oververhitte geldpers overuren te draaien om de aankoop van Griekse obligaties mogelijk te maken. Ik denk dat er een gare generator staat die aan vervanging toe is. Groter is de crisis hier niet.


Ministerie van Financiën


Centrale bank

zondag 16 oktober 2011

Lombard en Water Street

Afgelopen week is in de haven van Kingston op Jamaica 13 kilo cocaïne gevonden in de MV Vega Azurit, een containerschip dat onderweg was van Guyana naar de Verenigde Staten. Dat was niet voor het eerst. De boot werd eerder dit jaar, in mei, ook al eens in Jamaica betrapt met 123 kilo van hetzelfde spul aan boord, ook geladen in mijn woonplaats. Afgelopen augustus bracht de douane van Kingston 65 kilo aan land, door hetzelfde schip uit Suriname opgehaald.

Het wordt door niemand ontkend, drugshandel via Guyana neemt toe. Er rijden steeds meer patsers in dure wagens door Georgetown, er verrijzen meer grote huizen en in de lokale bars zie ik steeds vaker te flitsende types flessen dure whiskey bestellen.

Ik mag dan in Georgetown wonen, de drugshandel blijft een vervanmijnbedshow. En dat wil ik graag zo houden. Toch ben ik gisteren eens een beetje op onderzoek uit gegaan. Waar ging het goedje aan boord van de MV Vega Azurit? Inderdaad, in de haven van Georgetown. De haven mag zich dan vrijwel middenin de stad bevinden (ten noorden en zuiden van de Stabroek markt) ik kom er nooit. Wat heb ik er ook te zoeken? Het is een guur stukje Georgetown, aantrekkingsplek voor gespuis en schorriemorrie. Mijn tripje door de haven heeft tamelijk nietszeggende foto's opgeleverd van de vijf containerhavens van Georgetown.

De klokkentoren van de Stabroek markt, met op de voorgrond een oude taxi


Lombard street


Misschien wel de grootste containerhaven van Guyana,
Guyana National Shipping Corporation (GNSC)
in Lombard Street


GNSC vanaf de rivier Demerara


Guyana National Industrial Corporation (GNIC) in Lombard Street


Demerara Shipping Co Ltd in Water Street


Muneshwers Limited in Water Street


Donkere wolken boven John Fernandes Ltd in Water Street
Hier vertrok afgelopen week de drugsboot

zondag 9 oktober 2011

Roti Hut (18)

Eigenlijk had ik me voorgenomen om nooit meer naar Roti Hut te gaan, maar ik was in de buurt, had weinig tijd, en bovendien had ik nog geen blogje gemaakt over deze bakker, snoepwinkel en eettent. Dus at ik er afgelopen vrijdag chicken curry met, natuurlijk, roti. Prima eten. Ik twijfel tussen een zeven en een acht. De ambiance van de winkel is truttig. De eetzaal is tamelijk steriel en bovenal rood. De zaak rekent relatief hoge prijzen voor wat het biedt, maar dat is voor een diplomaat niet echt een obstakel. Nee, de slechte ongeïnteresseerde bediening heeft me ook deze keer weer doen besluiten om er nooit meer naartoe te gaan.

Ambiance: 7
Keuken: 7
Service: 4
Prijs: 6








zaterdag 8 oktober 2011

Alexander Street


Terwijl de oppositie nog haar wonden likt, nadat haar spreekbuis, Sharma's televisiezender Channel 6, door de President uit de lucht is gehaald, gaat de regeringspartij People's Progressive Party / Civic (PPP/C) onverdroten door met haar campagne. Vandaag worden kilo's afval, op elke andere dag een vast element in het straatbeeld, weggeruimd op Alexander Street in de wijk Kitty. Daar organiseert de PPP/C morgen namelijk een verkiezingsrally. Algemeen wordt aangenomen dat dan onze honorabele president, Dr Bharrat Jagdeo, onder het toeziend oog van tienduizenden aanhangers zal aankondigen wanneer de verkiezingen precies zullen plaatsvinden (waarschijnlijk eind november van dit jaar). De president heeft er tijdens zijn ambtstermijn de grondwet voor aangepast; het is niet langer mogelijk om een derde keer tot president te worden gekozen. De PPP/C heeft daarom meneer Ramotar als haar presidentskandidaat naar voren geschoven.

zondag 18 september 2011

North Road

Ik reed vandaag door een bloedheet Georgetown naar het begin van North Road en maakte er een foto van de straathoek waar North Road kruist met de Avenue of the Republic. De afgelopen dagen ben ik ook een beetje wezen rondstruinen op het internet, op zoek naar oude plaatjes van Georgetown. Ik heb weinig materiaal gevonden, maar vreemd genoeg meerder foto's van deze plek. De laatste foto is vandaag gemaakt. Op zondag is het er aanzienlijk rustiger dan op een doordeweekse dag.


1870 Links Beckwith's hotel, rechts The Assembly rooms


1888 Links is het hotel vervangen door een gebouw van de Hand in Hand Mutual Fire Insurance Company.


1905


2011 The assembly rooms zijn door een grote brand in 1945 verwoest. Het gebouw dat er nu staat is de Centrale Bank van Guyana.

zondag 11 september 2011

Seawall road

Deze weg loopt langs de zeedijk. Hij begint bij Pegasus en eindigt bij Celina's. Er is eigenlijk helemaal niets te zien aan deze weg. Enkel de zeedijk. En vooruit, als je op de zeedijk gaat staan, dan zie je de zee. En langs de weg, achter de dijk, staat een muziektent.

Op het internet vond ik een oude foto. Vanmiddag maakte ik een nieuwe. Sinds de oprichting van de tent in 1905 is er kleur in het leven van de Guyanezen gekomen. Daarnaast zijn de palmbomen vervangen door elektriciteitsmasten. Er hangt een kleine luidspreker in de tent. En de fietsen langs het hek zijn verdwenen. Er wordt niet langer gefietst in Georgetown. Op de foto van vandaag ligt er wat meer rotzooi rond de tent. Dat kan toeval zijn, maar dat betwijfel ik.



dinsdag 6 september 2011

Regent Street

Vandaag post ik een aantal foto's van Regent Street, niet te verwarren met de verlengde Regent Street, Regent Road. Dit is het kloppende hart van het winkelcentrum van Georgetown. Een brede straat, met winkels aan beide oevers en marktkramen op de smalle trottoirs. Alle winkels, veelal General Stores en Variety Stores, verkopen Chinese kwaliteitsporducten tegen weggeefprijzen.







dinsdag 30 augustus 2011

Laluni Street


Het leek op het eerste oog zo makkelijk, en zo mooi ook, blog postings over Guyanese straten. Maar waar moet je dan in godsnaam over schrijven? Er valt helemaal niets zinnigs te zeggen over Laluni Street (afgezien van de melding dat ik er woon natuurlijk). Dit weekeinde ben ik twee keer door mijn straat gelopen. Het is een straat van uitersten. De straat is vier blokken lang. Ik woon precies op de helft. Ten oosten van mijn huis zijn de kavels relatief groot. In het meest westelijke blok staan huizen op half zo grote percelen. De huizen zijn er ook aanzienlijk armoediger.


Mijn huis en een huis honderd meter verderop, beiden in Laluni Street

Op een van de grote kavels is een handelaar in, naar het schijnt, cocaïne, bezig met de bouw van een riante villa. Ik sprak kort met het mannetje dat het huis in aanbouw beveiligt. Het bleek een slimme kerel te zijn, een gepensioneerde hoofdboekhouder van een ministerie. Inderdaad, een pensioen is hier voor de meeste ouderen te mager om van te leven. Ik sprak met hem over Guyana. Vrijwel iedereen die ik tegenkom vraagt waar ik vandaan kom en hoe ik Guyana vind. Ze zijn verbaasd, of zelfs een beetje teleurgesteld, wanneer ik zeg dat ik het hier prima naar mijn zin heb.

zondag 28 augustus 2011

De straat

Het was u al opgevallen, ik ben een beetje door de lunchgelegenheden heen. Misschien loop ik nog eens tegen een nieuw pareltje aan, of een lunchtent waar ik u voor moet behoeden, dan meld ik mij meteen. Maar voorlopig richt ik me op andere zaken. Ik neem u mee naar straten in Guyana.

Ik rijd bijna dagelijks in mijn comfortabele snelle wagen door de hoofdstad. Dat heeft ook een belangrijk nadeel. Ik zie erg weinig van de stad, heb vooral oog voor het wegdek en de kuilen en mijn onberekenbare medeweggebruikers. Vanaf deze week loop ik door de stad. Elke week door een andere straat. Morgen is de beurt aan mijn eigen straat, Laluni Street. Ik ben benieuwd.


maandag 8 augustus 2011

Nieuw

Terwijl de wereld zich in een nieuwe financiёle crisis stortte, heb ik twee nieuwe landen aan mijn lijstje bezochte landen toegevoegd.

Finland en Roemenië.

zondag 31 juli 2011

Air miles

Iemand die zich zorgen maakt over het milieu zal er weinig begrip voor kunnen opbrengen. Ik zet er zelf ook wel enige (kleine) vraagtekens bij, maar toch heb ik enorme hoeveelheden kerosine verbrand. Ze brachten me thuis, in de Europese Unie.... En ik geniet er met volle teugen van. Na een bruiloft en een paar vakantiedagen in Finland en enkele familie- en vriendendagen in Nederland heeft de KLM me vandaag afgeleverd in Boekarest. Na een paar dagen in de stad, staat een rondreis door Transsylvaniё op het programma.

Blij aan een Fins meer

Roemeniё staat voor menig Nederlander voor armoede, corruptie en andere ellende. Ellendig is mijn vakantie allerminst. De hotelovernachtingen zijn schunnig op stand. Dit was de accomodaties in Brasov....


De komende twee nachten slapen we in Sighisoara....


(later meer....)

maandag 18 juli 2011

Bimbadim resort



Afgelopen weekeinde was een heel erg rustig weekeinde. Vrienden hadden me uitgenodigd om een weekeindje mee te gaan naar hun vakantiehut aan de oever van de Essequibo, ver van de bewoonde wereld, in het oerwoud, enkel bereikbaar per boot. We sliepen er in hangmatten, lazen er boekjes en dronken er rum and coke. Het hoogtepunt van de trip was de ochtendduik in de rivier. Zo langzamerhand snap ik niet meer waarom Guyana een "hardship posting" is...

donderdag 14 juli 2011

Caricom

Vandaag heb ik een vergadering bezocht over gezondheidszorg in Guyana. De happening, nou ja happening, de bijeenkomst vond plaats in een gebouw van Caricom. Dat is een soort van EU voor de Caraïben. Het secretariaat van de Caribbean Community and Common Market heeft haar kantorencomplex in Georgetown. Ik hoor zo af en toe wel eens iemand fluisteren dat Caricom zoveel meer zou kunnen opleveren dan dat het op dit moment doet. Een soort van EU inderdaad. Op in ieder geval één onderdeel loopt Caricom duidelijk voor op de instellingen van de Europese Unie, en dan heb ik het over de bezoekerspassen. Van iedere bezoeker wordt een foto gemaakt en geprint op een sticker die de gast zichtbaar op de kleding moet dragen zolang deze zich in de gebouwen van Caricom bevindt. Het leidde tot verbijstering. Wat moet Caricom in godsnaam met zo'n geavanceerd en duur systeem? Maar bovenal, wat word ik kaal!