zondag 26 februari 2012

Feestweek

Afgelopen week stonden 2 dagen in het teken van carnaval in Trinidad en één dag werd gewijd aan Mashramani in Georgetown. En er werd twee dagen gewerkt, maar daar heb ik het vandaag niet over.

De beide feesten zijn goed met elkaar te vergelijken. Er gaat een optocht van vrachtauto's door de straten, beladen met heel veel luidsprekers waar keiharde lokale muziek, Soca, uit schalt. Rond de trucks paraderen groepen mensen, veelal schaars gekleed. Het feest in Trinidad is in verhouding het grootst opgezet en wordt wat professioneler aangepakt. De bikini's en de hoeden en tooien komen uit een fabriek. Er rijdt een wagentje met versnaperingen met de stoet mee (carnaval is ook een feest van rum en wodka), en in enkele gevallen zijn er zelfs sproei-installaties aan de karavaan toegevoegd waaronder men zich af kan laten koelen. Want van lopen in de snikhete zon ga je zweten. En van het dansen natuurlijk. Want gedanst wordt er. Dat heet wining. Het is het beste te vergelijken met het bedrijven van de liefde met de kleren aan. Onderstaande foto's geven een beter beeld.

Carnaval in Trinidad



Mashramani in Georgetown
In Georgetown zijn de festiviteiten allemaal wat kleinschaliger en amateuristischer van aard. Bovendien is het feest in Guyana vooral een door overheidsinstellingen gedomineerde stoet, alle ministeries doen mee. In Trinidad rijden vooral trucks van bedrijven en verenigingen mee in de optocht. De kleding van de Guyanese feestvierders is veelal zelfgemaakt, en bovendien iets minder uitdagender dan de Trinidadiaanse bikini's. Maar ook daar hebben we ons aan vergaapt.




Wining in Guyana door (van boven naar beneden en van links naar rechts) APNU, de grootste oppositie partij en de ministeries van landbouw, onderwijs, natuurlijke hulpbronnen en publieke diensten.

vrijdag 17 februari 2012

Dal

Eigenlijk heb ik niets te melden. Ik zit in een dalletje. Een blogdalletje. Zo'n fase dat ik even niet meer weet wat ik er mee aan moet vangen. Dat heb ik soms. Vorige week zat ik in een Guyanadalletje. Ik had het met dit land gehad. Maar ik ben weer uit het dal. Niet zo lang geleden, tussen beide bovengenoemde dalen in, zat ik in een banendal. Ik had het wel gehad met mijn werk en mijn werkgever. Maar ik ben een optimist. Mijn verblijf in het Guyanadal duurde ongeveer 24 uur. Ik ben er met twee vingers in de neus uit geklommen. Hetzelfde geldt voor het banendal. Ik heb er weer zin in. Het blogdal zal ook snel weer tot het verleden behoren. In geval van dal, is simpelweg doorgaan en niet te hard nadenken de beste remedie. Ik kets er nog een blogje tegenaan. Hupsakee, uit het dal. Volgende week hebben we weer inspiratie.

Vandaag vond er een opening plaats van een fototentoonstelling in National Gallery Castellani House, gebouwd rond 1883. Voordat het huis, vernoemd naar haar Maltees Guyanese architect Cesar Castellani, dienst deed als museum, was het onder andere de residentie van Premier en later President Forbes Burnham. Vandaag kwam de culturele elite en een handjevol diplomaten er bijeen om naar foto's te kijken en een glaasje jus te drinken.



De curator opent de tentoonstelling met een kort praatje

zaterdag 4 februari 2012

Shiv Chanderpaul Drive

Het laatste stuk van New Garden Street heet sinds 2009 naar één van de beste cricketspelers uit de Guyanese geschiedenis, Shivnarine Chanderpaul (1974). Hij was een tijdje de beste slagman ter wereld. Tegenwoordig speelt hij, in de herfst van zijn carrière, voor Warwickshire in Engeland. Hij kende grote successen in Bourda (The Cornerstone), een cricketstadion aan bovengenoemde straat. Ik ben er dit weekeinde een kijkje wezen nemen.

Het complex straalt traditie uit. Net als de hele cricketsport zelf trouwens. De West Indies wonnen voor het eerst een testmatch tegen Engeland in 1930 (met 289 runs). Dat gebeurde op het Bourda cricketveld. Het stadion werd in 1885 aangelegd op een voormalige suikerriet plantage. Over de jaren is het stadion steeds een beetje uitgebreid. Recent is er echter een tribune afgebroken.

In 2007 werden in Guyana zes wedstrijden van de ICC Cricket World Cup gespeeld. Het Bourda stadion voldeed niet aan de eisen voor dat toernooi. Daarom werd er een nieuw stadion gebouwd, grotendeels op kosten van de Indiaase overheid. Sindsdien is Bourda in verval. De Georgetown Cricket Club (GCC) genereert onvoldoende middelen voor onderhoud sinds er geen grote wedstrijden meer in worden gespeeld.


De hoofdtribune van Bourda, vanaf Chanderpaul Drive...

Bourda in lang vervlogen tijden...

Bourda vandaag, uitgebreid, maar in verval...

De Guyana Cricket Hall of Fame...

Bourda cricketstadion vanaf Church Street, uitzicht op de Lance Gibbs tribune...