donderdag 30 juni 2011

Mundial (16)

Ja hoor, weer een nieuwe lunchgelegenheid aan een inspectie onderworpen deze week. Mundial, een Churrascaria op Church Street, een Braziliaans steak-house op Guyanese leest. Het is een ruige tent, voor Braziliaanse goudzoekers en hun hoeren. Het grote flat screen staat aan voor de Braziliaanse muziek; Sertaneja. Oordeel zelf! Bij een Churrascaria betaal je op gewicht of eet je zoveel je wilt voor een vaste prijs. Allemaal niet erg verheven. Vooral veel vlees natuurlijk. Je kan het ophalen bij de gril, maar er lopen ook mannen rond met stukken vlees op een spies. Ze snijden er op je verzoek een stuk voor je af. Aan het buffet kan je salade, rijst en groeten halen.We troffen het met de bediening. Ze bracht niet alleen de biertjes naar onze tafel, ze maakte ook een praatje, schurkte tegen ons aan, aaide ons over de bol en kneep ons in de wang.


Vlees per kilo of ongelimiteerd.

Ambiance: 6
Keuken: 6
Service: 7
Prijs: 6

zaterdag 25 juni 2011

Celina's (15)


Afgelopen woensdag kozen we het bij u bekende Ali Baba uit voor onze dagelijkse lunch. We kwamen echter voor een gesloten deur met daarop de tekst: Closed for Renovation Re-opening Soon. Vergeet het maar, de zaak heeft volgens mij haar deuren definitief gesloten. Er kwamen niet genoeg mensen eten. Voor de meeste locals was het te duur, bovendien was de zaak gevestigd in een voormalig mortuarium. Dat schrok een groot deel van de Guyanezen die wel geld hebben af. Als klap op der vuurpijl werd een groepje blanke meisjes er recent hun handtas afhandig gemaakt onder bedreiging van een pistool. Ook geen klantenbinder. Deze sluiting maakt mijn zoektocht naar geschikte lunchgelegenheden nog belangrijker. Georgetown is een top-zaak armer.

We besloten een bezoek te brengen aan Celina Resort, beter bekend als Celina's, het enige restaurant in Georgetown met uitzicht op zee. Dat is tamelijk verrassend. In elke andere stad aan zee heeft de kust aantrekkings-kracht op horeca ondernemers. Niet in Georgetown. Afgezien van Celina's dus. De zaak is recent voorzien van een nieuw terras. Het is een beetje een gare zooi bij Celina's, maar de eigenaar is na de aanleg van het terras nu begonnen met een renovatie van het gehele pand. Binnenkort worden de ramen voorzien van glas en gaat er een airconditioning draaien in de zaak. Zal mij benieuwen. Voorlopig is het dus nog een gammele bedoeling, geeft het personeel er niet echt blijk van commercieel vernuft en is het eten niet goed genoeg voor een voldoende. We zetten onze zoektocht naar een vervanger voor Ali Baba voort.

Ambiance: 7
Keuken: 5
Service: 5
Prijs: 6



Door het uitzicht op zee toch nog een ruime voldoende op het onderdeel ambiance

The Grill Gourmet and Cocktail Lounge (14)

De naam van de zaak deed het al vermoeden, de eigenaren konden niet kiezen tussen een eettent en een bar. Ik reed al bijna anderhalf jaar dagelijks langs de zaak onderweg naar huis. Afgelopen maandag zette ik er voor het eerst een stap binnen. En ik kan u melden: het was een aangename verrassing. Voorin de zaak kan worden gegeten, achterin gedronken. Op het onderdeel ambiance gaat deze zaak niet in de top drie eindigen. De toonbank van paars plastic leer en de roze muren maken het er niet sfeervol op. Al voordat we naar binnen stapte had ik me voorgenomen de specialiteit van het huis te proberen. Helaas meldde de dame achter de skai-leren toonbank dat dat rijst met kip was. Dat had ik eerder gehad. Maar vooruit, het was prima te eten. De volgende keren proberen we de overige gerechten.

Ambiance: 5
Keuken: 7
Service: 7
Prijs: 7



The Grill Gourmet and Cocktail Lounge aan South Road

zondag 19 juni 2011

Wild Coast

Ik heb in Nederland en daarbuiten een aantal vrienden en kennissen die me nog niet zijn wezen opzoeken in Guyana. Ze hebben daar goede redenen voor. De trip is duur, en vanuit Europa is het een beetje lastig te bereiken. En voor sommigen komt een dergelijk tripje nog even niet zo goed uit.

Iedereen die mij nog niet heeft bezocht, en dat ook niet wil, raad ik aan om dit boek niet te lezen. Het zal je er namelijk toe aanzetten om toch naar de Wild Coast af te reizen. Guyana is een vakantiebestemming als geen ander land. Er komen geen toeristen. Dat maakt het meteen een walhalla voor toeristen. OK, het land heeft een merkwaardige en nogal treurige geschiedenis. Het is een tamelijk arm, slecht georganiseerd en sterk etnisch verdeeld land, met als de drie grootste groepen de oorspronkelijke bewoners, de indianen, de Afro-Guyanezen die destijds (van 1500 tot 1830 als slaven naar Guyana kwamen) en de Indo-Guyanezen (die vanaf ongeveer 1840 als contractarbeiders uit India naar Guyana kwamen). Maar bovenal is Guyana natuurlijk een prachtig land. Met schitterende bossen, een spectaculaire waterval, adembenemende rivieren en savannes. Maar kom nou niet meteen volgende week. Het is regenseizoen. Het achterland is daardoor onbereikbaar per auto. De enige weg ernaartoe, een zandweg, is in een vreselijk slechte staat. Bovendien zijn er een aantal bruggetjes ingestort... Komt allemaal goed. Na jullie zomervakantie, in het najaar, zou ik er maar eens twee weken voor vrijmaken. Tien dagen Guyana, paar dagen Suriname. Of wellicht onderweg toch ook nog een caribisch vakantie-eiland met een bezoek vereren....? Klik op het boek voor een verwijzing naar een verkoopadres en laat je overtuigen.

Machel Montano

Dit is waarschijnlijk mijn eerste blogje zonder een eigen foto. Mijn bezoek aan het concert van Machel Montano gebeurde onverwacht. Ik had geen camera bij me. Maar het was een onvergetelijke avond, die zeker een blogje verdient. Mr Montana, uit Trinidad en Tobago, een van de populairste soca-artiesten, ging drie uur lang tekeer op de parkeerplaats van ons nationale cricketstadion. Hij schreeuwde, zong en sprong, liet zich door het vrouwelijke publiek in zijn kruis grijpen en deed dat ook geregeld zelf. Belangrijk onderdeel van de show was ook een geweldig energiek en expliciet dansend kwartet schaars gekleed dames. Het publiek nam de bewegingen gewillig over. Een menigte van duizenden uitzinnige Afro-Guyanezen stond driftig mee te winen. Een lange witte vent stond zich ertussenin aan te vergapen. Om een idee van de show te krijgen zou je naar dit of dat filmpje op Youtube moeten kijken.

zaterdag 18 juni 2011

Barbados

Afgelopen week heb ik een bezoek gebracht aan Barbados. Ik woonde er een conferentie bij. Daarmee is het aantal landen waar ik minimaal een nachtje sliep opgelopen tot 40. Natuurlijk heb ik er geluncht, maar ik zal er geen officiële 'lunchevaluatieblogposting' over maken. Het evaluatiecriterium 'uitzicht' zit namelijk niet in mijn standaard format.


Zen Restaurant, The Crane Residential Resort, Barbados

zondag 12 juni 2011

Diplomatengedrag

Vandaag heb ik me voor het eerst echt als een diplomaat gedragen. Ik ben wezen golfen. Ja, het gaat de goede kant op. Ik ben zwaar gehandicapt, maar volgens de omstanders heb ik talent. Vooral op en rond 'the green' kan ik goed uit de voeten. De lange klappen (de full swings en de approaches) vragen nog even wat extra aandacht. We deden het meteen goed natuurlijk. We huurden voor drie euro een caddy, een man die onze clubs door de hitte sleepte, en die riep van 'good strike sir, good strike'. Dat vinden diplomaten prettig.
Vlnr: Mijn tegenspeler en onze caddy

Maar laat me heel eerlijk zijn. Het is best leuk voor een keertje. Beetje competitief achter een balletje aanlopen. We deden negen holes. Op hole tien dronken we een biertje. Volgende keer whiskey. Je moet het een beetje opbouwen.


Lusignan is vooral bekend als een arm dorp, waar in 2008 een slachting werd aangericht. Maar er is dus ook een mooie golfclub.


"Good strike sir!"

Winst

Je zal me er in Nederland niet zo snel warm voor hebben gekregen, maar bij gebrek aan ander vertier loop ik in Guyana ook uit voor een wedstrijd van het nationale rugbyteam. Een Ierse vriend nodigde me gisteren uit om mee te gaan. En we wonnen eenvoudig, met 20-7, van Barbados. Een belangrijke hindernis richting het North America and the Caribbean Rugby Association (NACRA) 2011 15s Rugby Championship is daarmee genomen. Het niveau, ik heb er natuurlijk niet heel veel verstand van, was overigens niet schrikbarend hoog. Er liet nog al eens iemand een bal vallen, en sommige spelers gingen wel heel opzichtig voor eigen succes. Maar we wonnen dus. De Bahama's schijnen de volgende tegenstanders te zijn op weg naar de titel. Hopelijk zijn er dan wat meer toeschouwers. Met honderd man blijft zo'n stadion, zelfs in de tropen, toch een beetje kil. Ik houd u op de hoogte.


Guyanees torent boven iedereen uit bij een ingooi

Afgelopen woensdag, 22 juni, speelde Guyana de finale tegen Bermuda. We verloren met 11-0 en er waren zo mogelijk nog minder toeschouwers dan tijdens de wedstrijd tegen Barbados. Genoeg rugby gezien voor de komende tien jaar...


woensdag 8 juni 2011

Pegasus (13)

Ik kom geregeld in het meest luxueuze hotel van Guyana. Vooral om te zwemmen. Af en toe kan je me er vinden aan de bar naast het zwembad. Het komt vrijwel niet voor dat ik er lunch. Het hotel was deze week in het nieuws. Of beter, een nieuw hotel, een hotel dat wel tegemoet komt aan de wensen van westerse klanten, dat moet verrijzen naast de Pegasus, stond in de krant. De President van Guyana, geen vriend van de eigenaar van 'The Peg', is er een groot voorvechter van. Guyana verdient een beter hotel. The Marriott kondigde vandaag aan dat het binnen vier jaar een hotel zal gaan exploiteren in Georgetown. Maar het gaat het niet bouwen. Dat doet de regering van Guyana. Tot het zover is (ik reken er nog maar niet op) lunchen we af en toe (toch best tamelijk op stand) in Pegasus. Het is inderdaad niet een vijfsterrenhotel zoals je het in Europa zal aantreffen. Het gebouw is wat vervallen en het personeel kan wel een klantvriendelijkheidscursusje gebruiken. Maar het zwembad is aangenaam en op het lunchbuffet is weinig aan te merken. Een beetje prijzig (opmerking van een Hollander), maar een ruime keus. Niet alleen koude en warme gerechten, maar ook een ware dessertafdeling. Conclusie: misschien komen we hier wel te weinig.

Ambiance: 7
Keuken: 7
Service: 6
Prijs: 6




zaterdag 4 juni 2011

Zeedijk


De zeedijk langs de kust van Guyana heeft verschillende functies. In de eerste plaats is het natuurlijk een constructie waar de Europese belastingbetaler zijn euro's op stuk slaat. Het beschermt daarnaast het land tegen de zee. Maar je kan er ook over wandelen en fietsen. En je kan er op uitrusten van het fietsen en uitkijken over de onmetelijke oceaan.

woensdag 1 juni 2011

Roti Plus (12)

Vandaag ben ik bij Roti Plus wezen eten. Als je er toevallig in de buurt bent, kan je er best eens gaan lunchen. Maar als je er, zoals ik, twintig minuten voor moet rijden, dan zou ik een andere eetgelegenheid gaan zoeken. De zaak bevindt zich aan Sheriff Street. Volgens optimisten is dat 'The Strip' van Georgetown. Maar dat slaat nergens op. Ze hebben er geen casino's of replica's van Eiffeltorens, geen kitscherige fonteinen en geen glazen pyramides. Er staat wel vaak file. En Roti Plus zit er dus.




Daar hebben ze een tamelijk uitgebreide versie van het standaard Guyanese lunchmenu. Curry van kip, rund en eend en groenten, een paar soorten rijst en gebakken groenten, macaroni met kaas en natuurlijk roti en dhall puri. Ik koos voor de eendenroti met dhall puri. Tamelijk veel bot, maar in een smakelijk pittig justje. En je bent er voordelig uit, tenzij je voor je tafelgenote gaat betalen natuurlijk, dan nemen de kosten al gauw met zo'n 100 procent toe.

Ambiance: 5
Keuken: 7
Service: 6
Prijs: 7