Dit plaatje trok hij in 1981 in de Koningsstraat in mijn woonplaats. Ik toog er vanmiddag naartoe. Het licht was anders. De paal was verplaatst. Maar wat een topfoto's kan je er nog steeds maken. De diepe zwartpartijen vindt Gruyaert sensueel. Hij zei ooit ook "Kleur is meer fysiek dan zwart-wit, dat meer intellectueel en abstract is. Als je naar een zwart-witfoto kijkt, wil je begrijpen wat zich tussen de personages afspeelt. Bij een kleurenfoto moet je onmiddellijk geraakt worden door de verschillende tinten die de situatie uitdrukken". Ik weet niet wat dat allemaal betekent. En ik kan niet zeggen waarom de foto's van Gruyaert goed zijn. Maar goed zijn ze bijna allemaal.
Na een korte stop aan de Koningsstraat toog ik naar Anderlecht. Ik ging er op zoek naar het stoplicht dat Gruyaert er in hetzelfde jaar vastlegde. Ik kon het niet vinden. Ik verlegde mijn zoektocht naar de harde kleuren van Harry. Dat het een beetje een druilerige middag was, vergemakkelijkte dat niet. Maar ik kom terug, want Anderlecht is voer voor fotografen.
Op twee van onderstaande foto's rust © Harry Gruyaert
