woensdag 25 mei 2011

In de binnenlanden

Afgelopen week was ik met vrienden en familie op vakantie in de binnenlanden van Guyana. We namen een minibus die ons in een uur of acht naar Mahdia bracht, een dorp in het midden van het land. Het is een ruig dorp van goudzoekers. Het was onze eerste korte stop onderweg naar de Kaieteur waterval, die we op de derde dag van onze trip zouden bereiken.


In de minibus op weg naar Mahdia

We namen in Mahdia direct plaats in een pick-up die ons naar de oever van de Potaro rivier bracht. We sliepen er in hangmatten, die we ophingen in een verlaten rumshop.


Onze slaapplaats aan de oever van de Potaro

Op dag twee voeren we naar de waterval van Amatuk, duidelijk een te grote hindernis voor ons bootje. We liepen langs de waterval en lieten ons na vijf uur wachten oppikken door een gare boot: filmpje.... We sliepen opnieuw aan de oever van de Potaro rivier, onder het huis van de Kaieteur parkopzichters, nabij de Waratuk waterval.


Amatuk

Tijdens de tocht maakten we van dichtbij kennis met de goudzoekerij. Het wordt zowel in het bos, als op de rivier gewonnen. Op het land wordt een stuk land eerst helemaal schoon gemaakt. Alle bomen en struiken eraf. Vervolgens wordt de grond met water door een zeef gepompt. Het goud en ander gruis blijft op een soort van matten achter. Alles wat op de mat achterblijft wordt gezeefd. Daar wordt kwik bij gebruikt. Daarmee wordt het goud zichtbaar.


Door goudzoekers verlaten open plek in het oerwoud

Op de rivier wordt een vergelijkbare procedure gevolgd. Er vaart een soort van boot door de rivier die met een graafmachine grond op de bodem losschraapt. Met een pomp wordt de grond in de boot gepompt. Daar gaat het eerst door een soort van versnipperaar. Het gruis wordt opnieuw over een soort van matten geleid. Alles wat in en op de mat achterblijft wordt gezeefd om zo het goud eruit te selecteren. Ook daar komt kwik bij aan te pas.


Goud zoeken op de Potaro

Dag drie had eigenlijk een wandeldag moeten worden. Het water in de Potaro stond echter zo hoog, dat het onmogelijk was geworden om aan land te gaan aan het begin van het wandelpad. We voeren daarom verder, naar de voet van de Kaieteur waterval. Eigenlijk hadden we pas op dag vier de wandeltocht naar de top van de hoogste waterval ter wereld zullen maken. Maar door de extra lange boottocht hadden we tijd gewonnen. We klommen al op dag drie, in de stromende regen, naar boven.


Doorweekt uitpuffen tijdens de wandeling

Op dag vier vergaapten we ons aan de Kaieteur waterval (filmpje....), het dal beneden, en aan zeldzame gouden kikkertjes.




Op dag vijf aanvaardden we onze terugreis naar de Guyanese hoofdstad.



Goudwinning vanuit de lucht en een detail van ons vliegtuigje

Foto's vanuit de minibus, van de potaro-rivier bij nacht en Digitale Menno in het oerwoud courtesy of M.E. Foto vanuit vliegtuig op gouddelvingsgebied courtesy of D.B.