Ja hoor, digitale Menno is veilig aangekomen in Zuid-Korea. Gisterochtend heb ik de speedboot van Fukuoka naar Busan genomen. Busan, daar heb je vast nog nooit van gehoord. Het is een havenstadje aan de zuidkust. 3,7 mln inwoners! Een enorme metropool. Maar ook daar vindt een westerling zijn weg prima. Metro-stations worden ook in een voor mij herkenbaar schrift aangekondigd. En zo af en toe schalt er zelfs Engelse uitleg uit de luidsprekers van bussen en metro's. Ik maak zelfs praatjes in bus en metro. Nee, niet in het Koreaans. En nee, niet met Amerikanen.
Ik ben nu dus in het land van Guus Hiddink. Ik heb hem gisteravond al op twaalf keer ware grootte op een billboard pizza's zien aanprijzen (en me laten overtuigen; de Hiddink-pizza, gegarneerd met aardappel (!) was uitstekend te eten).
Na Busan gisteren, met bezoek aan tempel en sauna, en een nachtje in een uitstekend hotel met uitzicht op strand en zee (de lucht is strakblauw, graad of 12), ben ik vandaag per zeer luxe touringcar naar Gyeongju vertrokken. Echt, die bussen hier zijn ongelooflijk. Er staan me een stoelen in. Business class onder de business class. En vijf euro, voor een heel uur. In Gyeongju slaap ik weer in een hotel in de middenklasse. Ik heb hier vandaag alweer twee Unesco World Heritage sites weggetikt. Ik geloof dat daarmee het totaal voor deze vakantie de twintig begint te naderen.... Morgen ben ik ook nog in dit stadje. Zaterdag vertrek ik naar Seoul om daar oude kennissen te ontmoeten. Ik kan niet wachten....
