vrijdag 24 juli 2009

Pruimenchutneyhangop met mango

Na de antipasta en de rijst met safraan (risotto is in tegenstelling tot wat sommige koks beweren geen pasta) serveerde mijn gastheer vanavond een overheerlijke vitello tonato met daarbij smakelijke aubergine uit de oven, met kaas en tomatensaus. Als ik iets dergelijks serveer, wil ik dat mijn gasten er nog maanden over napraten.
Bij een topkok slurp je de diverse gangen, omdat je eigenlijk niets anders verwacht had, tamelijk gedachteloos naar binnen. Kwam ook doordat we natuurlijk het één en ander te bespreken hadden. Dat leidde wat af van het eten (waar ik desondanks wel erg van heb genoten, hoor T.). We hadden het over kinderen (mijn gastheer en gastvrouw hebben een dochter van vier maanden, dan heb je dat), huwelijk (gezamenlijke vrienden stappen in het bruiloftsbootje), vrouwen (er zaten mannen aan tafel) en het mannelijke geslachtsdeel (er zat een vrouw aan tafel die zichzelf op dit punt vanavond geen blad voor de mond nam). We hebben het ook nog even over het EMU-saldo en de CPB-vergrijzingssommen gehad en over de berekening van de groeiruimte die een komend kabinet mag opsouperen. Maar daar kwamen we niet helemaal uit. Lastige materie is dat ook. Er zijn maar een stuk of vijf doorgewinterde economen in Den Haag die daar echt wat van begrijpen. Zou ik bijna nog het toetje vergeten te memoreren. Op de achtergrond de kok (met smartphone, maar die zie je niet).