Kerstmis in Mabaruma

Het is onverstandig om met mannen die enkel zijn geïnteresseerd in vrouwen en drank op zoek te gaan naar schilpadden. Ik deed het toch. We namen afgelopen zaterdag het vliegtuig naar Mabaruma, in het uiterste noordwesten van Guyana. Dat ging nog bijna niet door, want de mannen hadden vrijdagavond zo lang en zo veel gezopen dat ze door hun wekker waren heen geslapen. Met twee zatterikken kwam ik om half tien 's ochtends aan in Mabaruma. Na een uurtje namen we de boot naar Shell beach, maar eerst dronk een van de mannen nog even een paar biertjes. De ander vroeg alle vrouwen die voorbij liepen waar ze op zondagavond uit gingen. We zouden twee nachten op Shell Beach slapen. Daar staat het leven in het teken van de reuzenschilpad. Tot een aantal jaren geleden werd er op de beesten gejaagd. Tegenwoordig wordt de flink uitgedunde kolonie beschermd. Het Wereld Natuur Fonds sponsort een project om het gedrag van de beesten in kaart te brengen. Na zonsondergang komen de reusachtig lederschilpadden naar het strand om er eieren te leggen. Met een gids maakten we een nachtelijke wandeling langs het strand op zoek naar de beesten. We vonden er helaas geen een.


Babyschilpadden in een emmer vlak voordat ze in de zee worden uitgezet.

De volgende ochtend hadden de mannen het helemaal geschoten met Shell Beach. De wandeling was te lang geweest, er zaten teveel muggen rond onze tent en bovendien was er geen koud bier voorhanden. Nog een nacht in de tent aan het strand was dan ook geen optie. We moesten terug naar Mabaruma, waar de vrouwen en het bier goed zouden smaken. Bovendien was de veerboot net in het dorp aangekomen. Het zou voor een levendigheid zorgen als ware het kerstmis. In het armoedige dorp in het mangrove bos vonden we inderdaad koel bier, maar verder was er helemaal niets te beleven. De vrouwen die een dag eerder nog hadden aangekondigd naar de kroeg te komen, troffen we niet aan. De geroemde discotheek 'The Golden Hole' bleek al jaren geleden gesloten. Op een houten bank aan een zandweg, het uitgaanscentrum van Mabaruma, dronken we een flesje Heineken.


Goktafel in het verder verlaten centrum van Mabaruma

Om half tien 's avonds waren we moe en trokken we ons terug in onze hotelkamers, waar we eerst nog even een paar kakkerlakken doodsloegen.


De taxichauffeur van Mabaruma is op zoek naar iemand die Japans spreekt. Zijn navigatiesysteem moet opnieuw worden ingesteld.