Eerder stond ik al stil bij de havens van Water Street. Vandaag is het de beurt aan een groot stuk braak liggend land, aan dezelfde weg. Het ligt ingeklemd tussen het hoofdkantoor van de Bosbouw Commissie, hotel Pegasus, het Nationaal Centrum voor Leermiddelen en Ontwikkeling en de Atlantische oceaan.
Vlak voor de verkiezingen wist de afzwaaiende president nog snel even te regelen dat er een contract werd getekend met de Shanghai Construction Group die op dat stuk land een hotel moet gaan neerzetten. Een heus Marriott in Guyana, toe maar. Het ziet er op het plaatje fantastisch uit.
Er wordt, als je het plaatje mag geloven, zelfs een wit zandstrand aangelegd, waar zich nu een soort van Waddenzee bevindt. Volgend jaar is het klaar, zeggen ze. We zijn benieuwd. Of beter, we waren benieuwd. Hoe ziet zo'n Marriott er in het echt uit, hoe liggen de bedden, hoe is de verse jus er 's ochtends? We weten het inmiddels. Het zal er chique uitzien. De bedden zullen uitstekend liggen en de jus komt 's ochtends uit een pak. Afgelopen weekend zijn we het wezen testen in Barbados. Uitstekende strandvakantiebestemming. Prima hotel ook.
