Mitt liv som hund

Dit blog moet niet een verheven medium gaan worden, maar het gaat vandaag alweer over kunst. Over een speelfilm dit keer. Een Zweedse film. Ik zag 'm al toen ik tien was, en daarna nog tien keer. Deze week heb ik 'm op dvd gekocht en vanavond gekeken. Het is een heel treurige film, om van te huilen. Het gaat over een jongen van tien, die zijn moeder verliest. En zijn hond. Hij gaat daarom bij zijn oom en tante in Smaland wonen. Ondanks de ellende blijft hij optimistisch. Het had erger gekund. Ik heb eigenlijk geluk gehad, als je het vergelijkt met anderen. Det kunde ha varit värre. Jag har faktiskt haft tur. Om man jämför...



Voor de kenner .... (een bekend muziekje uit de film)