zondag 12 september 2010

Ik ben veilig

Voordat ik naar Guyana kwam, las ik ergens dat diplomaten in dit land 24 uur per dag worden bewaakt. Dat moet een gevaarlijk land zijn, dacht ik toen. Blijkt allemaal reuze mee te vallen. Bewaking heb je niet nodig. Ik heb het een half jaartje kunnen uitstellen, maar sinds kort heeft mijn baas toch geregeld dat ik continu word beveiligd. Nou ja, mijn huis wordt beveiligd. Nou ja, er zit een 'beveiliger' bij het hek. Het hek zit op slot. Er lopen twee honden op het erf. En er is een deugdelijk alarmsysteem in mijn huis geïnstalleerd. Bovendien kan ik, zodra ik verdachte geluiden hoor, op een zogenaamde 'panic button' drukken. Komt er binnen vijf minuten (zeggen ze) een wagen met zes mannen met kalashnikov's me redden. Ik ben veilig.


De beveiliger in haar huisje


Het hek zit op slot


Shiba (Japans voor kleine hond), één van de twee honden.
Bijt niet, maar kan flink blaffen.



Een van de bewegingssensors van het alarmsysteem


De 'panic button'.