Er waart al bijna een jaar een dodelijk virus door Nederland. De gemoederen raken steeds verder verhit. Ouders tekenen petities tegen de schoolsluiting. Kroegbazen demonstreren in Den Haag. Opgefokte jeugd plundert de Zeeman. En nu komen ook de bejaarden in opstand.
Meneer Haveman is 90, mevrouw Haveman is 88. Al 65 jaar getrouwd, en ze kennen elkaar nog veel langer. Toen kleuter Haveman 5 werd, mocht ie op zwemles. Martien moest in het pierenbadje blijven. Een paar jaar later. Puber Haveman, hij inmiddels 12, moest naar de ULO in de stad, terwijl zijn meissie lekker naar dorpsschooltje kon blijven gaan. En zo is het hun hele leven gegaan. Stemrecht, een rijbewijs, vrij reizen met de NS en met pensioen. En nu gebeurt het verderrie alweer. Hij wel een vaccinatie, zij nog niet. Eén ding is anders. Nu noemen we het een absurde bureaucratie en de Volkskrant huilt een hele pagina lang met ze mee.
