Zo fijn! Er lag gisteren een kaartje van mijn nichtjes in de bus. Zomaar. Niet vanwege nieuwjaar. Niet omdat ik jarig of ziek ben. Ze zijn niet op vakantie. Wellicht zochten ze een aanleiding om hun nieuwe stempelkussen uit te proberen of vond hun pappa of mamma het een mooie manier om de dames (5 en 7 jaar oud) even aan het werk te zetten.
Wat geldt voor je eigen kinderen, geldt ook voor nichtjes. Het zijn de leukste, mooiste en slimste nichtjes van de hele wereld. Ze schreven "We hopen dat je het fijn hebt!". Wat een geweldige zin. Ik schrijf zelf op een kaart meestal dat het goed met mezelf gaat. Dat de zon schijnt, dat ik al veel heb gezien van het land of dat het eten er zo lekker en voordelig is. Ik zou denken dat egocentrisme bij jonge kinderen nog iets sterker is ontwikkeld dan bij mannen van middelbare leeftijd. Maar nee, de kaart gaat over mij, niet over hen. En mijn nichtjes vragen bovendien niet of ik ben gevallen in de sneeuw, of mijn nieuwe computer het nog goed doet. Ze vragen niet naar iets praktisch. Ze spreken de hoop uit dat ik het fijn heb, ze weten nu al door te dringen tot waar het echt om gaat. Ik heb de allerfijnste nichtjes!
